Zon, zee en strand: EINDELIJK!

Lieve mensen,

hier alweer het volgende reisverslag uit Roemenie! Het begint ons nu we weer op deze site schrijven toch wel pijnlijk duidelijk te worden dat we echt al over 2 weken naar huis gaan. Een verschrikkelijk gedachte vinden we zelf, want we willen hier nog zoveel zien en doen!

De afgelopen week hebben we een hele andere beleving gehad dan de voorgaande weken: we hebben gewerkt bij de Youth Facilities van SOS Kinderdorpen in Boekarest. Voor wie SOS niet kent, dit is een organisatie die weeskinderen, of kinderen waarvan de ouders geen rechten meer hebben, opneemt en gezinnen vormt met een SOS moeder en een aantal broertjes en zusjes. Dit wordt dan opgezet in de vorm van een dorp. In Boekarest is dit zeker een beleving: ineens een groen dorpje met grote huizen en een speelveld midden in de grote, stoffige, drukke stad. Wij verbleven op het kinderdorp maar daar werkten we niet. Vanaf dat je 16jaar bent, moet je naar de jeugd appartementen in het centrum om te leren zelfstandig te zijn. Dit was een half uurtje met de metro van het kinderdorp af.

Meteen de eerste ochtend werd het al duidelijk hoe moeilijk de begeleiders het hadden met deze jongeren (16-18jaar) die zijn opgegroeid in het kinderdorp. De begeleiders konden redelijk Engels en ze vertelden over hoe de jongeren vaak niet luisterden en het geld dat ze kregen willekeurig spendeerden omdat ze wisten dat ze toch wel weer geld voor eten zouden krijgen. Ook had het geen zin om in de zomerperiode veel te plannen want voor 13u kwamen ze hun bed niet uit en de computer was toch tijdsverdrijf nummer 1. Luisterend naar deze verhalen vroegen we ons dan toch een beetje af hoe we konden helpen.

Gedurende de middag druppelden 1 voor 1 de jongeren binnen, waarvan de meeste geen woord Engels spraken. Met een paar van hen hebben we voornamelijk Engelse lessen geoefend en spelletjes gedaan. We merkten al snel dat 16 tot 18jaar in Roemenie totaal niet te oud is om spelletjes als 'verstoppertje' mee te spelen en we gingen naar het kinderdorp om daar met ze te basketballen en te hockeyen. Ondanks de brandende zon was het toch gezellig.

De dagen die we door hebben gebracht op het project hebben ons veel geleerd over Roemenie en we zijn dan ook heel blij dat we de kans hebben gehad een humanitair project te doen.

Na ons werk voor SOS Kinderdorpen brak dan eindelijk onze 'vakantie' aan: GEWELDIG! Om half 10 's avonds kwamen we pas aan op de camping in Mamaia maar dat weerhield ons er niet van onmiddelijk de zee in te rennen! Een zee waar we ondertussen al 5weken onophoudelijk over spraken!

De afgelopen twee dagen doen we dan ook niet meer gedaan dan zonnen, zwemmen, beetje volleyballen en lezen. Sunset beers zijn zeker goed te doen. Vandaag gaan we naar Eforie Nord waar we natuurlijke modderbaden kunnen nemen. Ruiken naar rotte eieren schijnt nog nooit zo leuk te zijn geweest.

We blijven nog een paar dagen aan de kust aangezien hier een festival plaatsvind en daarna moeten we weer aan de slag voor AIESEC en misschien een tripje naar de Republiek Moldavie.

We houden jullie op de hoogte! Liefs